één maand in een andere wereld

Ja hoor! eindelijk is het zover, na ruim vier weken alles eten wat je maar tegenkomt en niet bang te zijn om iets raars te proberen... nu dan toch aan de dunne. En hoe! Weet dat in Nederland het erwtensoep seizoen al is begonnen, hier nu plaatselijk dus ook. Maar goed, genoeg vieze praat, één dagje niets kunnen doen is wel een goede reden om iedereen weer eens op de hoogte te stellen van mijn where abouts.

Ik zal proberen de tijd zes weken terug te draaien en vanaf daar te vertellen wat ik (en de anderen) allemaal beleeft hebben.

10 september; mijn laatste week in Nederland. Spullen klaar leggen om me te nemen, administratie bijwerken en proberen zo min mogelijk rommel bij pa en ma achter te laten (ben trouwens al m'n stropdassen kwijt). Proberen nog een aantal vrienden te bezoeken en zelfs nog ruimte gehad om wat te oefenen in een simulator in Ypenburg. Voor aspirant pioten; ProSim4U in Ypenburg is een goedkope en probleemloze sim! En dan op zaterdag 10 September het "grote" afscheidsfeest. Een erg leuke avond gehad met familie en vrienden, ik kon helaas niet iedereen uitnodigen. Hopelijk geen hard feelings! Erg bijzonder maar ook heel raar om zo van iedereen afscheid te moeten nemen. Aan het einde van de avond werden we nog getracteerd op fantastisch onweer en vervolgens de meesten in noodweer naar huis.

Donderdag 15 septmeber; tijd om echt te vertrekken met vlucht SQ 323 van Amsterdam naar Singapore, een reis van bijna 12 uur. Pa en ma en zus Inge met m'n jongste nichtje Fenna, brengen me weg een zwaaien me uit op Schiphol. Natuurlijk een emotioneel moment, maar ik weet het nog best droog te houden. Ik ontvang nog een mooie zegen van Pa en daarna de douane door. Dan gaat het echt beginnen, wat is dit spannend zeg!! Samen met Maarten en Ad, ga ik eerst naar Singapore (en daar een dagje rondkijken) en vervolgens door naar Jakarta. Omdat we niet te snel geboekt hadden maar eerst goed rondgekeken hadden,konden we voor een mooi bedrag en 10 kilo extra gratis bagage met Singapore Airlines mee. Onze drie andere reisgenoten (Erik, Romke en Bram) vliegen met Garuda (via Dubai) maar moeten een stuk meer betalen :-P

Mooi op tijd vertrekken we met een Boeing 777 vanaf Amsterdam en dan is het een hele zit, zelf nog nooit langer dan 4 uur in een vliegtuig gezeten, dus ik vraag me wel af hoe ik me moet gaan vermaken. Maar met voldoende in-flight entertainment (oa hoe tel ik tot 1000 in het bahasa) voldoende lekker eten en drinken (kan hier nog genieten van een paar heerlijke glaasjes wijn) en af en toe even knikkebollen, gaat de reis verbazingwekkend snel. Om zes uur smorgens lokale tijd komen we aan in Singapore. We hadden al meteen een aansluitende vlucht naar Jakarta kunnen nemen, maar hebben in Nederland al besloten om pas 'savonds naar Jakarta door te vliegen, zodat we mooi een dagje kunnen sightsee-en in Singapore. En dat hebben we dan ook maximaal gedaan. Met een bijna perfect openbaar vervoer naar hartje Singapore gereden en daar eigenlijk in sneltreinvaart alles gezien wat je daar gezien moet hebben.
Een mooi ritje gemaakt in een kabelbaan over een baai naar Sentosa island. Om tien uur ´smorgens bier gedronken en rare dingen gegeten in Chinatown. En de rest van de dag vergapen aan hoge gebouwen, bizarre gebouwen en verbazing over de totale onsamenhagendheid van de stad. Gaat er dan toch niets boven Groningen? Als we uiteindelijk terug gaan naar de luchthaven dan blijkt de lange reis toch z'n effect te hebben. Ik was werkelijk helemaal op! Maar na een lekkere warme douche, inchecken in de volgende triple zeuven en een heerlijke nasi putih met ikan (witte rijst met vis) konden de oogjes weer even een uurtje dicht.

En dan, een kleine twee uur later, komen we aan op Jakarta. Nou was het in Singapore al warm, hier in Jakarta kan het nog warmer en er komt nog eens bij dat een hele typische lucht van zoete rijstepap die al een paar uur opstaat, als een dikke deken over je heen valt. Hopen dat het went!
Volgens de andere drie stond er voor hen keurig een transport klaar. Maar wij konden helaas niemand vinden, misschien waren we te moe. Na wat zoeken en het veld over rijden met een shuttlebus vonden we gelukkig het Lion Transport Office (hokje). Daar maakten we meteen leuk kennis met Marcus de Masterplanner. Marcus spreekt Surinaams en Nederlands en z'n moeder woont in Harkstede, off all places! Hij weet ons te vertellen dat de chauffeur al twee uur op ons staat te wachten bij de andere terminal. Volgende keer toch maar iets beter kijken. Anyway, we kunnen op weg naar ons appartement en meteen maken we kennis met de gekte en chaos op de wegen. We staan muurvast, vrijdagavond blijkt altijd een exodus te zijn, hebben wij weer! Later meer over het bijzondere verkeer!
Door Lion was in eerste instantie een hotel bij het vliegveld geregeld, maar een week voor vertrek kregen we drie appartementen toegewezen, niet ver vanwaar de andere DFA'ers nu wonen. Bram, Romke en Erik waren daar 'smorgens al aangekomen en geschrokken van de staat van de appartementen zich bevonden (locatie, staat van onderhoud en netheid) en daar dus voor bedankt! Ze hadden voor de eerste twee nachten een hotel geregeld, dus wij konden daar rechtstreeks naar toe. Wat is het dan lekker om na meer dan 24 onderweg te zijn geweest heerlijk in een groot hotel bed te kunnen slapen.

De volgende dag zijn wij dan ook maar naar de appartementen wezen kijken. Was idd niet perfect, maar maak jezelf even kwaad en je krijgt het wel mooi schoon (het woord diepte-reiniging is hier in de schoonmaakbranche helaas niet bekend). Toch was de locatie en het idee van 23 hoog in een complex zitten midden op de ring of fire (zeker na onze aardbeving in Turkije) reden om niet voor het appartement te kiezen en dan maar op eigen kosten een hotel te nemen voor de eerste week.
En wat een hotel it was! Het FM7 resort hotel vlakbij het vliegveld, compleet met zwembad, jacuzzi, massagesalon en karaoke barren. Maar best goedkoop en ook prima kamers.

Maandag 19 september; de grote dag. Om 10:00 uur melden bij de "baas" op Lion Tower in hartje Jakarta. Vroeg uit de veren, want maandag is het exodus de stad in! Ik had stiekem gedacht dat wij met z'n zessen alleen zouden beginnen. Maar om tien uur zijn we met een groep van twintig man. Slik, je weet dat niet iedereen persé alle simulator checks haalt en er gaan meteen verhalen op dat Lion de groep van 20 wil terugbrengen naar 10. Lijkt me een broodje aap, je bent geschikt of niet en Lion kan echt veel nieuwe piloten gebruiken. De eerste dag verloopt rommelig, veel wachten, lang lunchen en af en toe iets aan laten meten of kort gebriefed worden. Heel anders dan een eerste werkdag op kantoor haha! Het is allemaal nog een beetje onwennig, maar met iedereen bijelkaar best een gezellige groep. Aan het eind van de dag worden we welkom geheten door de chief operations en die neemt gelukkig wel de tijd om iedereen wat persoonlijke vragen te stellen en je iets meer welkom te voelen.

Na de eerste dag op kantoor lekker bijkomen in het hotel; de indrukken van Indonesië vind ik best heftig. Hele andere geuren, hele andere mensen en altijd die drukkende warmte. Het kost me een stuk meer om te wennen en aan te passen dan ik van te voren gedacht had. Twee maanden Istanboel bereiden je daar ook niet op voor. Maar gedurende de eerste week, kan ik steeds beter m'n draai vinden en worden de meeste nieuwe dingen al vertrouwd. De warmte went (vind het binnen nu al snel ongezond koud) en gelukkig kun je hier overal heerlijk eten.

Nog vier weken historie te gaan. nu eerst weer een bezoekje aan het toilet... Laatste nieuws: eergisteren heb ik de Company Check (een simulator sessie) gehaald. Lionair vind mij dus goed genoeg om voor hen te mogen vliegen. Nu nog de Indonesische autoriteiten overtuigen in de laatste check!

Sampai Jumpa!
Hele dikke kus voor iedereen,
Timon

En een laatste groet aan Koos en Bertha Graveland! Bedankt, zonder jullie hulp was dit avontuur misschien heel anders gelopen. Jammer dat ik niet meer de tijd had om persoonlijk afscheid te nemen in Nederland!