Die fijne nieuwe Turkse Lira!

Het lijkt wel feestweek deze week; de afgelopen twee dagen waren we al om half twee klaar met "college" en mochten we daarna onszelf vermaken. We hebben nu een andere instructeur dan vorige week, mr Talay. Een aardige en spontane man. Werkt zelf een jaar bij Pegasus en heeft daarvoor, hoe kan het ook anders, eerst in het Turkse leger gevlogen. F104 en F16!!! Het lijkt wel of iedereen eerst frontervaring opgedaan heeft, voordat ze aan het "echte" werk beginnen; Boeing 737 vliegen!!! Zijn engels is wel iets minder dan dat van Ihalkan dus we moeten onze vragen rustig stellen en niet te moeilijke woorden gebruiken.

Maar goed; dus twee vrije middagen gehad. Meestal begin ik eerst met een paar uur zelfstudie op bed in de hotelkamer. Komt er op neer dat ik aan het eind daarvan half lig te slapen. Heb ik echter wat op gevonden, sinds drie dagen ga ik naar de sportschool om lekker wakker te worden. Als overtuigd buitensporter eerst een beetje sceptisch, maar het is echt lekker om een uur hard te lopen op de band, te fietsen en de spieren eens een goede beurt te geven!
Daarna gaan we dan met z'n zessen wat eten. De sport is omdat zo goedkoop mogelijk te doen en het ook nog eetbaar te houden. Lukt over het algemeen best goed, maar soms valt het ook vies tegen. Wat ik in ieder geval al geleerd heb: Turken eten hun patat het liefst koud en drie uur oud. Turken hebben het liefst nergens iets van saus bij, dus een droog broodje Döner (met koude patat erin) is de standaard. Maar gelukkig zijn er ook uitzonderingen. Twee metro haltes verder is een turkse (volks)wijk vol met restaurantjes en eethuisjes (locantasi's). In die wijk zijn wij trouwens een echte bezienswaardigheid; lijkt wel of veel mensen nog nooit een west-europeaan gezien hebben; ze zitten nog net niet aan je te plukken. Belooft wat voor Jakarta!! Maar... je kunt er prima eten; 10 TL voor een halve gegrilde kip; met rijst, puree, groente, een stapel brood en water. En dan zit je lekker twee hoog, schuifpui open en mensen kijken!

En dan de Turkse Lira (TL), toch wel een fantastisch muntje. Schijnt een paar jaar geleden overgegaan te zijn van oud naar nieuw, in een verhouding van 1.000.000 : 1. Het mooiste is dat de wisselkoers nu ongeveer 2,20 TL op 1 Euro is. Haha, dat is gewoon precies evenveel als de OHG; de Ouwe Hollansche Gulden. En laat ik nou al bijna tien jaar lang nog zeer regelmatig terugrekenen naar de OHG. Vooral als je op één of ander festival weer € 2,50 voor een fluitje bier en slechts € 4,50 voor een broodje hamburger speciaal hoeft te betalen. Ja, dat is dus bijna 10 gulden; en daar koop je hier dan weer een hele maaltijd voor!! Bij de McDonalds is het hier 2,50 voor een hamburgertje, doet je wel terug verlangen naar NL eind jaren negentig. Het rare is wel, omdat ik toch gewend ben prijzen in Euro's te zien, dat een bord met turbo-garnalen voor 58 TL ineens wel heel duur lijkt. Omgerekend 26 euro, zit je wel weer op NL prijzen, maar dat is dan ook wel in het centrum van Istanbul.

Afgelopen weekend heb ik samen met Bram een boottocht gemaakt naar de Prince's Islands. Een eiland groepje zo'n 5 km uit de kust in de zee van Marmaris (de turkse waddeneilanden). Het briljante is dat je dat kunt doen met de OV veerboot (terwijl de meeste toeristen in de boot genomen worden met dure Bosphorus tours (special price) die ook nergens aanmeren. Voor de veerboot haal je ook tokens, van 1,75 of 3,50 voor langere stukken. Uiteindelijk voor iets meer dan 10 Lira retour vanuit de kade in hartje centrum. Aan boord is het echt "gezellig", vol met locals en je kunt er thee en kleine broodjes kopen. De eilanden zijn ongeveer een uur varen en de veerboot doet één voor één de haventjes aan. Je kunt gewoon blijven zitten!! We zijn bij één eiland aan wal gegaan; vervolgens kwamen we erachter dat de boot terug al binnen een half uur kwam (de volgende pas drie uur later). Dus snel wat thee gedronken en een lahmacun (turkse pizza) bestelt en toen de boot van 18:35 terug. Die terugreis was echt een belevenis; een boot vol met turken. Die allemaal een hele kolonie zilvermeeuwen aan het voeren waren en vervolgens met de avondzon erbij met z'n allen begonnen te zingen. Geen idee wat ze zongen, alleen het woordje "Allah" verstond ik (was ook de enige tekst die ze zelf kenden, de rest was gebrabbel) maar het paste perfect bij de sfeer.

Zaterdag hadden we al onze was naar een wasvrouwtje in het centrum gebracht. 5 TL per kg is heel wat goedkoper dan 5 TL per sok in het hotel. Het is de enige wasserette die we hebben kunnen vinden, er raar omdat in een stad als Utrecht op elke straathoek een turkse wasserij zit. De was hebben we zondag opgehaald en dat was zo'n prestatie dat we onszelf maar op een biertje in de Cosy-pub getrakteerd hebben. Dakterras op vijf hoog met een fantastic view over de Blauwe Moskee en de zee van Marmaris. Die dakterrasjes zie je op veel meer plaatsen, zullen we dus zeker nog meer van gaan zien!

Het is weer tijd voor wat studie.
Iedereen bedankt voor het lezen en de leuke reacties!

Görüsmek üzere!
x Timon